Χαρίλαος Τρικούπης

Στις 30 Μαρτίου του 1896 πέθανε, ο Χαρίλαος Τρικούπης , ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς της νεότερης Ελλάδας.

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1832 και ήταν γιος του ιστορικού της ελληνικής επανάστασης Σπυρίδωνος Τρικούπη. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι. Διετέλεσε ακόλουθος της πρεσβείας στο Λονδίνο, εκλέχθηκε πληρεξούσιος στην εθνοσυνέλευση του 1862, διεξήγαγε με επιτυχία τις διαπραγματεύσεις με την Αγγλία για την παραχώρηση των Ιονίων Νήσων στην Ελλάδα και το 1866 έγινε υπουργός των εξωτερικών.

Διεκήρυξε το «δόγμα της δεδηλωμένης» της ανάληψης δηλαδή της πρωθυπουργίας από τον αρχηγό της πλειοψηφίας στην βουλή. Φυλακίστηκε δημοσιεύοντας το άρθρο του «Τις πταίει» στην εφημερίδα «Καιροί». Το 1872 ίδρυσε το «Πέμπτο Κόμμα»

Διετέλεσε έξι φορές πρωθυπουργός, όπου κατέβαλε προσπάθειες για την αναδιάρθρωση του κράτους, κάνοντας σπουδαιότατες μεταρρυθμίσεις και θέτοντας τις βάσεις της προόδου και της ανάπτυξης, με βάση το αξίωμα: «Η Ελλάς προώρισται να ζήσει και θα ζήσει».

Μεγαλόπνοα σχέδια αποφασίστηκαν επί πρωθυπουργίας του, η αποξήρανση της λίμνης Κωπαϊδας, η επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής από την Αθήνα στον Πειραιά, η διώρυγα της Κορίνθου, σε πολιτικό επίπεδο η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, η μείωση των βουλευτών, ενώ οραματίστηκε ακόμα και την σύζευξη Ρίου-Αντίρριου, που τελικά πραγματοποιήθηκε το 2007 και τιμητικά φέρει το όνομά του.

Για την χρηματοδότηση όλων αυτών των έργων χρειάστηκαν μεγάλα δάνεια, που όμως λόγω της δύσκολης ελληνικής οικονομικής συγκυρίας δεν βρήκαν πρόσφορο έδαφος απόδοσης, αναγκάζοντάς τον να αναφωνήσει από το βήμα της Βουλής «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν».

Το 1895 αποτυγχάνοντας στις εκλογές αναχώρησε πικραμένος από την Ελλάδα. Πέθανε την επόμενη χρονιά στις Κάννες της Γαλλίας. Ο ανδριάντας του είναι στημένος στην οδό Σταδίου.