«Όποιος έχει μαχαίρι τρώει πεπόνι»

Όπως λέει και η παροιμία, πεπόνι έτρωγαν όσοι είχαν μαχαίρι, οι πλούσιοι δηλαδή, ίσως λόγω των πολύτιμων θρεπτικών συστατικών του. Μέχρι και σήμερα σε χώρες της ανατολής, όπως στην Κίνα και τις Φιλιππίνες, θεωρείται άριστο γιατρικό
Ανήκει στην οικογένεια των Κουκουβριτωδών και η επίσημη ονομασία του είναι Κουκουμής ο Πέπων (Coucoumis Melo). Ποικιλίες πεπονιών έχουμε τα αργίτικα με μακρουλό σχήμα και έντονο κίτρινο χρώμα, τα θρακιώτικα με στρογγυλό σχήμα, της Κρήτης, Ταμπουρές της Κύπρου και διάφορες ξένες ποικιλίες όπως Λουτίφια, Μπακίρι, Κανταλούπ και άλλες
Θρεπτική αξία

Μεγάλη είναι η θρεπτική αξία του πεπονιού. Κατά 95% αποτελείται από νερό, με ελάχιστες θερμίδες, 20 μόνο ανά 100 γραμμάρια. Περιέχει βιταμίνες Α, Β6, θειαμίνη, νιασίνη, C, βήτα-καροτένιο, ακόμα κάλιο και φώσφορο, ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερίνη.

Επιλογή και συντήρηση

Όταν διαλέγετε πεπόνι, προτιμήστε να είναι βαρύ και να μην έχει ρωγμές στο φλοιό του. Πιέζοντας τις δυο άκρες του, να μην είναι πολύ μαλακές, ένδειξη ότι έχει παραγίνει και τέλος μυρίζοντας το, πρέπει να αναδίδει μια γλυκιά αρωματική οσμή.

Αν είναι άγουρο αφήστε το εκτός ψυγείου για να ωριμάσει. Όταν το κόψετε πρέπει να καταναλωθεί αμέσως και όσο περισσέψει τυλίξτε το με μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο.

Στην κουζίνα

Ταιριάζει πάρα πολύ με προσούτο και τυρί (κατά προτίμηση φέτα), ενώ είναι ωραίο συνοδευτικό για ψητό κρέας ή ψάρι. Είναι προτιμότερο να τρώγεται πριν το φαγητό σαν ορεκτικό και να αποφεύγεται μετά το φαγητό ιδίως το βραδινό, γιατί είναι δυσκολοχώνευτο.