Το πραγματικό του όνομα ήταν Τριανταφύλλου και το Μακρυγιάννης παρατσούκλι λόγω του ψηλού αναστήματός του. Γεννήθηκε το 1797 στο Αβορίτι Λιδωρικίου, αλλά μεγάλωσε στην Λιβαδειά, όπου κατέφυγε η οικογένεια του, όταν οι Τούρκοι σκότωσαν τον πατέρα του. Μεγάλωσε με στερήσεις, πείνα και κατατρεγμό. Από μικρό παιδί δούλεψε σκληρά και κατάφερε να αποκτήσει πολλά χρήματα.
Το 1820 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και εργάστηκε πάντα με γενναιότητα και αυτοθυσία για την επανάσταση. Στην Πάτρα συγκροτεί δικό του στρατιωτικό σώμα, που μάχεται στην μάχη των Μύλων στο Ναύπλιο, όπου τραυματίζεται βαριά. Το 1826 ήταν στρατιωτικής διοικητής στην Αθήνα και αγωνίστηκε για την απελευθέρωση της Ακρόπολης, πολεμώντας τον Κιουταχή. Πρωταγωνίστησε στην επανάσταση του 1843, βοηθώντας στην ψήφιση του συντάγματος.
Στα 1851 καταδικάστηκε σε θάνατο καθώς θεωρήθηκε ότι συνωμοτούσε, κατά του Όθωνα. Ο λαός όμως ανατρέπει την καταδίκη και ο ίδιος ο βασιλιάς του δίνει χάρη. Επί βασιλείας Γεωργίου Α΄ γίνεται στρατηγός, ενώ το 1864 εκλέγεται βουλευτής.
Την ίδια όμως χρονιά πεθαίνει στα εξήντα οκτώ του μόλις χρόνια, πικραμένος γιατί δεν είδε τους Έλληνες να αξιοποιούν τα επιτεύγματα των αγώνων τους.
Το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του το έζησε στην σημερινή συνοικία Μακρυγιάννη, που από αυτόν πήρε το όνομά της. Εκτός όμως από τα πολεμικά του κατορθώματα, ο Μακρυγιάννης μας άφησε και πνευματικά έργα, που αποτελούν μοναδικά λογοτεχνήματα, βγαλμένα μέσα από την καθάρια λαϊκή ελληνική ψυχή του, δεδομένου ότι γνώριζε ελάχιστα γράμματα.
Το σπουδαιότερα έργο του «Τα απομνημονεύματα» που μάλιστα έχουν διακοσμηθεί με τις οδηγίες του από τον λαϊκό καλλιτέχνη Π. Ζωγράφο. Δημοσιεύθηκαν το 1907 από τον Γιάννη Βλαχογιάννη. Σπουδαίο υλικό από την ζωή και την δράση του Μακρυγιάννη αποτελούν και τα πρακτικά της δίκης του (1853) που εκδόθηκαν σε βιβλίο το 1962 με τον τίτλο «Η δίκη του στρατηγού Μακρυγιάννη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου