Αχιλλέας Παράσχος

Ο Αχιλλέας Νασάκης ή Νασίκογλου, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα γεννήθηκε στο Ναύπλιο το1838, με καταγωγή από την Χίο. Δεν είχε μεγάλη μόρφωση και ότι ήξερε το είχε μάθει από τον μεγαλύτερο κατά 15 χρόνια αδελφό του Γεώργιο, ποιητή επίσης. Από αυτόν διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα, αλλά καθοριστική ήταν ακόμα και η συμβολή του στην ποιητική του σταδιοδρομία.
Ο Αχιλλέας Παράσχος άρχισε να γράφει το 1860, αλλά μόλις το 1881 εξέδωσε τους τρεις πρώτους τόμους με τα ποιήματά του, διαχωρίζοντας τα σε «Δάφνες» (πατριωτικά), «Ιτέας» (ελεγειακά), «Χλόη» (παιδαγωγικά) και «Φύλλα» (διάφορα).

Ήταν ρομαντικός ποιητής και η ποίησή του άρεσε πάρα πολύ, όταν δε επρόκειτο να απαγγείλει κάπου ο κόσμος έτρεχε να τον ακούσει. Ο Κωστής Παλαμάς τον είχε χαρακτηρίσει «λυρικό ίνδαλμα των νιάτων του». Θεωρείται κύριος εκπρόσωπος της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής και ήταν ο τελευταίος μεγάλος ρομαντικός της ελληνικής ποίησης. Αναδείχθηκε στις πιο ονομαστές προσωπικότητες της εποχής του, χαρακτηριζόμενος μάλιστα, ως εθνικός ποιητής.

Έντονη όμως υπήρξε η παρουσία του και  πολύτιμη προσφορά του στις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές. Για τις προοδευτικές του ιδέες και για τον αγώνα του κατά του Όθωνα φυλακίστηκε δυο φορές. Μετά την έξωση του Όθωνα, αγανακτισμένος από την πολιτική ρουσφετολογία και διαφθορά, εγκατέλειψε κάθε πολιτική δραστηριότητα και αφοσιώθηκε στην ποίηση. Πέθανε στην Αθήνα στις 26 Ιανουαρίου του 1895.