Ο μεγάλος μας λογοτέχνης
πέθανε στις 22 Ιανουαρίου 1977
Φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη (Τάκη) Μπαλάσογλου (Βαλασιάδη), που γεννήθηκε το 1912, στην Αγία Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη. Με την μικρασιατική καταστροφή θα γυρίσει στην Ελλάδα, ενώ από το 1958 θα ζήσει στην Ρουμανία και θα επιστρέψει πάλι το 1976. Θεωρείται από τους πλέον πολυδιαβασμένους Έλληνες συγγραφείς και έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Τιμήθηκε με το Μέγα Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και με την Χρυσή Δάφνη Πανευρώπης, ακόμα το όνομά του έχει δοθεί σε κτήριο του Βουκουρεστίου. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα, ποιήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, θεατρικά, παιδικά βιβλία, βιβλία που αναφέρονται σε πνευματικούς ανθρώπους, έκανε μεταφράσεις ενώ έργα του μελοποιήθηκαν και γυρίστηκαν ταινίες.
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: «Τα πλοία δεν άραξαν»(1938), «Γλυκοχάραμα», «Αυτοί που φέρανε την καταχνιά» (1946), «Το τραγούδι των διψασμένων», «Βουρκωμένες μέρες»
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ: «Συννεφιάζει» (1946), «Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος», «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» (1956), «Θυμωμένα στάχια», (1965), «Η φυλακή του κάτω κόσμου» (1964), «Καληνύχτα ζωή», «Οδός Αβύσσου αριθμός 0» (1962), «Το ρολόϊ του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα» (1963), «Το κρασί των δειλών» (1965), «Αγέλαστη άνοιξη», «Της γης οι αντρειωμένοι», «Η φυλακή του κάτω κόσμου» κ ά
ΠΟΙΗΣΗ: «Κραυγή στα πέρατα», «Το σπαθί και το φίδι», «Κονσέρτο για δυο μυθράλια κι ένα αηδόνι», «Πυρπολημένη μνήμη», «Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς»
ΘΕΑΤΡΙΚΑ: «Οι κεραυνοί ξεσπούν», «Ανθισμένο όνειρο», «Θα κλάψω αύριο», «Πικρή θάλασσα», «Ταξίδια του χαμού»
ΠΑΙΔΙΚΑ: «Ο Δαίδαλος», «Ο Θησέας», «Ο Ίκαρος», «Ο Ηρακλής»
ΣΑΤΥΡΙΚΑ: «Οι αρχιτέκτονες του τρόμου»
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ: «Ταξίδι στην απεραντοσύνη», «Μπατ-Τάι»
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ: «Ο λυράρης» (Μιλτ. Μαλακάσης), «Ο κονταρομάχος» (Κ. Βάρναλης), «Ο εξάγγελος» (Άγγ. Σικελιανός)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ: «Το σπίτι της ομίχλης» (Θ. Κωνσταντίν), «Πέρα από τους αμμόλοφους» (Φ. Νεάγκου), «Πύρινα άλογα» (Ι. Μπραντ) κ ά
Αποσπάσματα:
«Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος»
…Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος, για να τις χαρούν τα αστραφτερά μάτια, να τις μυρίσουν οι νέες αισθήσεις και για να στεφανώσουν στιλπνά μέτωπα κι ολόμαυρα κεφάλια. Οι κερασιές θα καρπίσουν και φέτος, για να δροσίσουν διψασμένα χείλη και να στολίσουν ρόδινα αυτιά και καπελίνα….
«Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα»
…Μέσα στα σπλάχνα του ανθρώπου κοιμούνται καμιά φορά κάτι λιονταράκια, που δεν τους βολεί να χορτάσουν μόνο με ωμό κρέας. Θέλουνε να φάνε και ψυχές, ν’ αλέσουνε ευτυχίες, να γκρεμίσουν όνειρα…