Οίνος ευφραίνει καρδίαν ...

Την «πάλαι» ποτέ παλιά εποχή συνηθιζόταν τις μέρες αυτές κοντά στην εορτή του Αγίου Δημητρίου, να ανοίγουν τα βαρέλια με το κρασί. Εμείς θα ανοίξουμε το βαρελάκι της μνήμης του κρασιού, για να πιούμε ακόμα ένα ποτηράκι…

Το κρασί είναι οινοπνευματώδες ποτό που παράγεται από την ζύμωση του χυμού των σταφυλιών (μούστος). Η καταγωγή του αμπελιού (από όπου βγαίνει το κρασί)  ως φυτού φαίνεται να είναι πολύ παλιά, σχεδόν από κτήσεως κόσμου ή τουλάχιστον μετά τον κατακλυσμό καθώς αναφέρεται στο Βιβλίο της Γένεσης «Και ήρξατο Νώε άνθρωπος γεωργός γης και εφύτευσεν αμπελώνες...». Οι αρχαίοι Έλληνες, εκτός από το σταφύλι που έτρωγαν σαν φρούτο, όπως αποδεικνύεται από εικαστικές απεικονίσεις, τιμούσαν δεόντως και το κρασάκι, καθότι είχε ακόμα και το θεό του τον Διόνυσο ή Βάκχο. Ο Όμηρος αναφέρει πολλών ειδών κρασιά, από το νέκταρ των θεών μέχρι το κρασί που ο Οδυσσέας μέθυσε τον Κύκλωπα Πολύφημο. Το κρασί όμως είναι συνδεδεμένο και με τα μυστήρια της χριστιανοσύνης, ο οίνος  της Θείας Κοινωνίας, γίνεται το αίμα του Χριστού, «Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή» αναφέρεται στα Ευαγγέλια, στο πρώτο θαύμα, στον γάμο στην Κανά ο Ιησούς μετέτρεψε το νερό σε κρασί.

Ποικιλίες

Στην σημερινή εποχή οι ελληνικοί αμπελώνες αποτελούνται από γηγενής ποικιλίες, που σε ορισμένες ακόμα περιοχές, εξακολουθούν να είναι αυτόφυτες. Όπως το Αγιωργήτικο στην Νεμέα, το Μοσχοφίλερο στην Μαντινεία, η Ρομπόλα στην Κεφαλονιά, το Ασύρτικο στην Σαντορίνη, η Μαυροδάφνη στην Πάτρα, στο τέλος άφησα την  «ταπεινή» ακραιφνώς ελληνική ρετσίνα που παράγεται από σαββατιανό σταφύλι και ροδίτη στα Μεσόγεια, την Βοιωτία και την Εύβοια.

Κατανάλωση

Παρόλα που η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ προσφέρει πολλά οφέλη, η μεγάλη και συστηματική  κατανάλωση του ελλοχεύει κινδύνους, από τον απλό πονοκέφαλο, την αύξηση του σωματικού βάρους και την υψηλή πίεση μέχρι υψηλά επίπεδα ορισμένων καρκίνων, αλκοολισμό αλλά και κίρρωση του ήπατος. 

Μαγειρική

Στην μαγειρική χρησιμοποιούμε ευρέως το κρασί για γεύση και άρωμα στο φαγητό. Ξεκινώντας από το μαρινάρισμα (κοτόπουλο, χοιρινό, θαλασσινά), περνάμε στο σβήσιμο (κυνήγι, χταπόδι, μανιτάρια) και τελικά στο κρασάτο φαί (μοσχάρι, σάλτσες, σούπες, ριζότο), που ουσιαστικά αντικαθιστούμε το νερό με κρασί στο μαγείρεμα. Όμως κρασί μπορούμε να βάλουμε και σε φρουτοσαλάτες, γλυκά, πίτες, κουλουράκια κ ά.